In de Griekse Oudheid was Hestia de belangrijkste godin, de godin van de haard en van de gastvrijheid. Zij zag en wist alles, maar ze gaf nooit een oordeel en koos nooit partij. Het was juist die onpartijdigheid die eenheid bracht in de Griekse samenleving. Plato roemde haar en noemde haar ‘de navel van de wereld’ en ‘de essentie van de dingen’. Een altaar voor Hestia was een gewijde plaats die asiel betekende voor degene die daar kwam schuilen. Er werd geen huis gebouwd, geen stad en geen vereniging gesticht zonder dat er eerst een offer aan Hestia werd gebracht.
Hestia is daarnaast de godin die volgens de mythologische traditie aan de mensheid de bouwkunst leerde.
Toen Aedes mij vroeg om voor hun een ontwerp te maken voor een onderscheiding, kwam ik bijna vanzelfsprekend uit bij de godin Hestia, de beschermvrouwe van de bouwsector. Aedes, vereniging van woningcorporaties, beschouwt zichzelf verantwoordelijk voor de onderkant van de woningmarkt. Om die kerntaak te verbeelden heb ik de waarden die Hestia vertegenwoordigt als uitgangspunt genomen.
Het ontwerp bestaat uit vier huisjes van keramiek, die allemaal een deel van de woningwereld vertegenwoordigen en die allemaal ook hun deel van de verantwoordelijkheid dragen. Van groot naar klein: de staat Nederland, de vereniging Aedes, de woningcorporatie en ten slotte het huurhuis. Zij dragen alle vier een aspect van Hestia in zich. De staat Nederland in de vorm van artikel 1 van onze Grondwet, waarin het gelijkheidsbeginsel staat, Aedes als vertegenwoordiger en bewaker van de eenheid onder woningcorporaties, de woningcorporatie als directe beschermer van de huurder die woont in een huis waar hij zichzelf kan zijn.
Zoals Hestia sober van uiterlijk is, maar van binnen oogverblindend, zo zijn de vier huizen sober wit, maar hebben ze een onverwacht stralende binnenkant, van goud.
Op elk huis staan vier dichtregels die betrekking hebben op dat huis. Samen vormen zij het 16-regelig gedicht dat Hein Walter voor dit project maakte, ‘Het wonen aan ieder gegund en gegeven, dat is ons streven’.
Bij deze onderscheiding maakte ik een boek waarin de achtergronden van het ontwerp uitgebreid worden toegelicht. Daarnaast wordt in woord in beeld het hele maakproces uit de doeken gedaan.
De uitvoering van de keramiek was in handen van mijn dochter Eefiene Bolhuis.
Het gedicht Kom binnen door Hein Walter.
Kom binnen
Het wonen aan ieder gegund en gegeven, dat is
ons streven. We durven bevlogen te denken, hoog en
ver naar de einder – in de grond zijn we dienstbaar,
als dragende muren waarop je kunt bouwen.
Steeds weer de kans om eenheid te houden,
eigen, geborgen. Zorg voor het grote, oog
voor het kleine: tempels in handen van Aedes
– kamers, straten en steden, de wereld.
Kom binnen, wees zorgeloos goud
en voel je verwelkomd. Laat de dag
in de huizen, het licht in je ogen –
dierbaar uniek het gewone.
Hestia is thuis, zij is
het hart, ze weet – zonder
oordeel. De haard brandt,
het heden geopend.