Een beeld voor de binnentuin van zeven hardstenen reliëfs die samen een cirkel vormen, gelegd in een vloer van rode gebroken kwartsiet.
De cirkel staat voor het leven en de zeven delen voor zeven levensstadia. Peuter, kind, puber, jong volwassene, volwassene, oudere en oude mens.
Het is een levenspad met in elk stadium één paar afdrukken van lopende voeten. De eerste voeten zijn peutervoetjes en de laatste paar van de oude mens.
Ze staan voor het leven van die ene man of vrouw die het laatste stukje van zijn of haar leven in Archipel komt wonen en daar zeer waarschijnlijk zal sterven.
Ondanks dat deze levenscirkel uit losse stukken bestaat is de indruk ervan dat het een geheel is. En dat dat geheel helemaal is afgelegd. Alles tussen geboorte en sterven. Het is vol-maakt.
Tussen de delen is ruimte. Die staat voor wat we zijn vergeten. Al dan niet dementerend.
Maar ook deze ruimte is onderdeel van de cirkel. Dat is ook volmaakt.
De grootte van het oppervlak is bij elke fase anders. Zo ook de diepte van het reliëf. Tot een jaar of 50, misschien 60 wordt de indruk op het leven en de ruimte die wordt ingenomen groter. Daarmee ook de grootte van de steen en de diepte van het reliëf. Daarna neemt dat weer geleidelijk af.
De voetafdrukken zijn van goud. Dat wat we neerzetten is van waarde. Het zijn ook de momenten waarin we het leven heel bewust ervaren en die letterlijk goud waard zijn. Het is de schoonheid van het leven.
In het midden staat het vuur. Hier als het middelpunt van het bestaan. Allereerst als symbool voor de Liefde. Of als de levenswil, de dynamiek, de strijd en de schoonheid van het leven.
Het vuur is ook al aanwezig in de dynamiek van het lopen en in de glans van het goud.
Tot slot is het een archipel van acht eilandjes van hardsteen in een zee van leisteentjes.
De ruimte rond de cirkel is zodanig dat er gemakkelijk een kring van mensen omheen kan staan.
Het vierkant waar de cirkel in ligt heeft een maat van 4.30 meter bij 4.30 meter.