Deze keramische ketting is gemaakt voor Paladijn, een wooninitiatief voor verstandelijk gehandicapte jong volwassenen in Almere. Elke bewoner heeft zijn of haar eigen kraal met daarop een zelfgekozen symbool.
Halsketting Moeder Aarde voor Paladijn.
Paladijn is een wooninitiatief van ouders voor hun kinderen met een verstandelijke handicap. Voor deze jongvolwassen is de stap heel groot om de veilige wereld bij hun ouders te verlaten.
Woningcorporatie De Alliantie gaf aan de beeldhouwer Siemen Bolhuis de opdracht om voor deze bijzondere gebeurtenis een kunstwerk te creeren. Zo ontstond het volgende idee: Moeder Aarrde, als de ultieme ouder, is groot, vol liefde en geduld. Zij schenkt haar halsketting met negentien kralen – symbolisch voor de negentien bewoners – aan Paladijn om hen zo met kracht en liefde te ondersteunen.
Verhalenverteller Ed Veenstra kreeg de opdracht om van dit gegeven ?een nieuwe eeuwenoude mythe? te schrijven. Hij heeft dat verhaal verteld aan de toekomstige bewoners. Het verhaal eindigde met de vraag aan alle bewoners om een symbool te benoemen waarmee ze zich kunnen vereenzelvigen. Iets waar ze naast hun ouders het meest van houden.
De halsketting is gerealiseerd. De keramische kralen hebben een doorsnede van vijftig centimeter – de hoogte van een stoel -. De doorsnede van de ketting is ruim vier meter. Alle bewoners hebben een symbool gekozen en die symbolen zijn op twee kanten van de kralen geboetseerd. Zo hebben ze in de kralenketting een eigen zelfgekozen plek.Een plek om te gaan zitten wanneer ze verdrietig zijn of om te voelen dat ze horen bijde groep.
Hein Walter heeft bij het geheel een gedicht geschreven dat ook in keramiek in het midden van de ketting is uitgevoerd. Eveneens heeft hij bij elke kraal, na gesprekken met alle bewoners en hun ouders, een gedicht geschreven dat gelezen kan worden als een portret.
Iedere bewoner heeft bij de opening van Paladijn van zijn of haar ouders een woon-op-jezelf-diploma gekregen met daarop een foto van zichzelf zittend op zijn of haar eigen kraal en daarnaast hun eigenpoetisch portret. Een herinnering aan de ceremoni?le gebeurtenis waarbij de ouders naar hun kind toe het vertrouwen uitspraken dat het nu sterk genoeg was om op eigen benen te staan.
Het centrale gedicht bij Halsketting Moeder Aarde door Hein Walter.
Dit gedicht is als een cirkelvormige plaquette van keramiek in het centrum van de cirkel geplaatst.
Kom maar,
kom maar wonen.
Het gaat haast vanzelf,
je hoeft alleen
maar thuis te komen.
Wonen is hier samen,
elkaars namen kennen
en luisteren als de jouwe
wordt genoemd.
Wonen is jezelf zijn,
niet meer of anders
dan je kunt.
Kom maar,
het is niet moeilijk.
Wees zoals je bent,
er is ruimte genoeg,
En of je nu thuis bent of weg,
hier ben je altijd gekend.