Deze zomer zijn we met de uitvoering begonnen. In tegenstelling tot de meeste van mijn andere beelden wordt dit beeld niet gegoten met ‘de verloren was methode’ maar in zand.
Voor mij betekent dit dat ik geen siliconenmal op het model hoef te maken maar de bronsgieterij een hard model aanlever. Het boot-gedeelte van het beeld maak ik eerst en dat wordt apart van de hand gegoten.
Door eerst een konstructie van multiplex te maken ontstaat een stevige vorm waar tussen stukken polystyreen worden gelijmd. De multiplex geeft houvast om bij het schuren van de polystyreen tot de juiste vorm te komen. Het gehele oppervlak wordt geplamuurd met een epoxyplamuur, dat na uitharding, wordt geschuurd. Het plamuren en opnieuw schuren wordt herhaald tot dat de vorm een preciese vergroting is van het ontwerp. Omdat het oppervlak niet sterk is worden er drie lagen glasvezelweefsel met epoxy over aangebracht. Hierdoor ontstaan opnieuw oneffenheden. Het plamuren en opnieuw schuren begint opnieuw.
De wanddikte van het bronsgietsel wordt 8 tot 10 mm maar op de plaatsen waar de vingers van de hand de boot raken loopt de dikte van de brons op tot 2,5 cm. Dat zijn de grijze plekken op het zwarte model.
Gieterij Borcherts in Sappemeer gaat het beeld gieten.
Geheel volgens plan is het model op 2 november naar Sappemeer gebracht.
Om in de eerste helft van december de boot te kunnen gieten moet op de bronsgieterij veel werk worden verzet.
Begin januari is de het kunststofmodel weer terug op het atelier. De maanden januari en februari gebruik ik dan om de hand onder de boot te boetseren. Begin maart gaat het model van de hand naar Borcherts zodat die ook in brons gegoten kan worden.