Gedicht Vleugels door Hein Walter.
Vleugels
Was ik een mens
zoals geen ander
en hoogte riep me onweerstaanbaar,
dan bond ik deze vleugels op mijn rug
om te vliegen boven alles.
Was ik een mens
zoals ik kind was
en het ijs was glas en prachtig,
dan bond ik deze ijzers aan mijn voeten
om te zweven over land.
Was ik een ander dan mijzelf
en de zee liet me niet los,
dan zag ik deze boegen
snijden door de golven.
Was ik een mens
zoals zo velen en de aarde
was mijn leven, dan bewerkten
deze messen als eggen
de vruchtbare grond.
Was ik mijzelf
alsof ik een engel was,
dan waren mijn ogen genoeg
om in deze vleugels
de hemel te herkennen.